Günah Yiyen, Dost Körpe’nin bir kısmı daha önce çeşitli dergilerde de yayımlanmış yirmi bir öyküsünü bir araya getiriyor.

“Güzelliğin neden kendi yansımasını görmek istediğini düşündün mü hiç? Aynalara verilen değerden mi dersin? Yoksa neyin gerçek olduğunun anlaşılması için mi?

Maddeden görüntüye, dönüşümden dönüşüme… Neyin doğru, neyin yanlış olduğunu bile bilmiyorsun, hiç bilemedin. Kafanı kurcalıyor… Kapıya doğru uzaklaşmak istiyorsun; bu odadan kaçıp gitmek istiyorsun. Hâlâ anlamıyor musun (beni umutsuzluğa sürüklüyorsun doğrusu), hâlâ anlamıyor musun, varolmayan bir şeyin yokolamayacağını? Ve sen, varolduğun konusunda ısrarlısın, öyle mi? Boşuna çırpınma kollarımın arasında; karşı koymak hiçbir işe yaramaz. Boşuna yalvarma bana, adımı da haykırma. O ismi taşıyan adam öldü artık, görmüyor musun? Ben Günah Yiyen’im.” – Dost Körpe

Basım Yılı: 1997